Jeśli mniej lub bardziej rozważasz podjęcie psychoterapii, naturalnym jest pytanie „Co mi to da, jeśli pójdę na psychoterapię”? Robię tutaj długą przerwę…Pomyśl i zadaj to pytanie raz jeszcze. Jeśli masz wątpliwości, czy terapia daje korzyści, przeczytaj proszę to, co chciałabym Ci w tej kwestii przekazać. Na początek.
Chciałabym napisać, że da Ci same korzyści, ale byłaby to nieprawda. Jak we wszystkim, są blaski i cienie, ale skupmy się na korzyściach.
Psychoterapia to jest PODRÓŻ.
Podróż w nieznane, podróż w jedną stronę, w której z ogromnym plecakiem, bez przygotowania i wyrobionej kondycji, idziemy z przewodnikiem w miejsca, których nie znamy oraz takie, w które wcale nie chcemy iść. Robimy to po to aby poznać siebie lepiej i potem móc iść we własnych kierunkach, samemu, już bez wsparcia.
To usamodzielniająca nas życiowo podróż.
Podróż, w czasie której wyrzucamy z plecaka wszystko to, co niepotrzebne, co nam ciążyło całe życie. Czasem w tej podróży trzeba odsapnąć, przystanąć, obrać nowy kierunek, kiedy dochodzimy do głębszej prawdy o naszej historii, o nas samych. Czasami wspinamy się bardzo wysoko, a czasem idziemy bardzo daleko w dół. Czasem przedłużamy tą podróż i idziemy na kolejne terapie.
Jedna prawidłowość jest uniwersalna. Z czasem nasz plecak robi się lżejszy, a jeszcze potem, zamienia się w koszyk zasobów i obfitości, które zasilają nas na kolejne kilometry.
Kilka metafor, które być może pomogą wyobrazić sobie – czym jest psychoterapia:
Podróż = proces psychoterapeutyczny.
Plecak = doświadczenia, traumy, trudności.
Droga = przełamywanie własnych ograniczeń i mechanizmów obronnych.
Przewodnik = psychoterapeuta.
Mapa = program terapeutyczny, zasady, kontrakt, wsparcie od osób, które ukończyły terapię.
Kompas = wewnętrzny głos, nasze prawdziwe JA.
Szczyty = wglądy, te pojedyncze „eureki” – wiem, mam to, rozumiem!
Zmęczenie = przełamywanie wewnętrznego oporu, lęku, najtrudniejsze momenty, punkty odbicia.
Meta = nie ma mety. Jest uczucie, że wiem gdzie iść, wiem jak, faktycznie to robię i robię to samemu.
Zmiana kierunku.
Duma = przychodzi, czasem po latach, ale to jest dodatkowa para skrzydeł.
Między innymi dlatego warto odbyć tę podróż.
Psychoterapia to droga od zagubienia do odnalezienia
Tak bardzo oddziałuje na mnie książka Cheryl Strayed “WILD. A Journey from lost to found”,
w polskim przekładzie “DZIKA DROGA. Jak odnalazłam siebie”. Pokazuje zmaganie się bohaterki ze słabościami i przekuwanie ich w siłę. Taką drogą, od zagubienia do odnalezienia, jest dla mnie psychoterapia.
Mam nadzieję, że już z doświadczeniem psychoterapii, kiedyś realnie odbędę taką dziką drogę.
Często zaglądam do tej książki, jej ekranizację również polecam.
Psychoterapia to nie jest zmiana. To jest wydobywanie prawdy.
Skupmy się na korzyściach.
- Podejmując decyzję o pójściu na psychoterapię – już zmieniasz. Uruchamiasz proces zmian, rzucasz kamyczek…
- Fizycznie pojawiając się na psychoterapii – podejmujesz akt odwagi. To jest ten najważniejszy moment. Idź za tym. Nie rezygnuj.
- Pracując w psychoterapii – zrzucasz swój życiowy nadbagaż.
- Kończąc psychoterapię – nie masz plecaka, masz róg obfitości i napęd na 4 koła.
- Dzięki psychoterapii masz jedyną szansę zmienić swoje życie i przestawić bieg zdarzeń swojej rodziny pochodzenia. Zatrzymujesz krzywdę.
- Masz tę moc, aby uporać się ze wszystkim tym, co trudnego może się wydarzyć w przyszłości.
- Rozwijasz się, budujesz, poszerzasz perspektywę widzenia i horyzonty rozumienia.
- Zdobywasz wolność myślenia, mówienia, zachowania.
- Uwrażliwiasz się na siebie i innych ludzi.
- Jesteś prawdziwy i tylko prawdę przyjmujesz w swoim życiu.
W psychoterapii –
- Dowiadujesz się
- Zmieniasz
- Walczysz
- Stajesz w prawdzie
- Wytrzymujesz
- Przerabiasz
Po psychoterapii –
- Docierasz do swojego JA
- Żyjesz świadomie
- Możesz pomóc innym
Jeśli rozważasz podjęcie psychoterapii, masz pytania, wątpliwości – napisz do mnie ania@therapyisok.com Odpowiem na Twoje pytania dotyczące tego jak to jest w psychoterapii.