Smutek jest bolesny, więc staramy się go unikać. Odreagowując smutek, wyzwalamy energię związaną z cierpieniem. Trzeba umieć rozróżnić cierpienie konstruktywne czyli smutek i cierpienie niekonstruktywne krzywdę. Osoby z syndromem DDA/DDD nie potrafią w konstruktywny sposób przeżyć smutku, ponieważ nasz dziecięcy smutek nie był przyjmowany i kojony przez rodziców.
Aby nie dopuścić do ciągłej manifestacji w nas poczucia krzywdy, czyli niekonstruktywnego smutku, dopuśćmy go do siebie, zróbmy na niego przestrzeń, przeżyjmy go, bo on da nam ulgę.
Z podcastu dowiecie się:
- Czym jest smutek?
- Czym smutek nie jest?
- Dlaczego błędnie rozumiemy smutek?
- O smutku i rozpaczy – cierpieniu konstruktywnym i niekonstruktywnym.
- Czym objawia się nieprzepracowana krzywdy?
- Co jest potrzebne do przeżycia smutku?
- Dlaczego nie potrafimy konstruktywnie przeżyć smutku?
- Co to znaczy przepracować doświadczenie?
- Jakie są fazy przepracowania?
